É a vivenda familiar que presenta a particularidade de ser móbil, semipermanente ou improvisada, ou ben que non foi concibida nun principio con fins residenciais pero, non obstante, constitúe a residencia dunha ou máis persoas. Os aloxamentos non están situados en edificios polo que non forman parte dos inmobles.
As áreas definidas a partir da edición 2008 da Enquisa estrutural a fogares son:
Conxunto de operacións que consisten en recompilar, resumir, valorar, analizar e publicar os datos relativos a todos os lugares destinados a habitación humana que foron concibidos como tales (vivendas familiares) e a enumerar aqueles que non sendo concibidos para este fin teñen, sen embargo, ese uso (aloxamentos).
Representan o valor dos bens e servizos consumidos como insumos nun proceso de produción (SEC-2010, 3.88 e seguintes). Non se inclúen os activos fixos, cuxo consumo debe rexistrarse como consumo de capital fixo.
Calculada en base á hipoteca media e o tipo de xuro medio, asumindo como prazo o período de contratación do crédito hipotecario obtido da duración dos novos créditos hipotecarios contratados sobre a vivenda.
O cociente entre o custo total dun préstamo hipotecario medio polo 80% do prezo medio dunha vivenda estándar e o salario anual medio dun traballador representa o esforzo laboral que ten que realizar unha persoa para pagar a súa débeda hipotecaria (capital máis intereses), é dicir, o número de anos de salario íntegro que unha persoa ten que dedicar para satisfacer as súas obrigas coa entidade financeira.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
Son as solicitudes de postos de traballo rexistradas nas oficinas públicas de emprego realizadas polos traballadores en idade laboral que desexan traballar por conta allea. Inclúen as de traballadores que non teñen emprego, tanto daqueles que non traballaron anteriormente e buscan emprego por primeira vez como as dos que tiveron un emprego anterior, e as de traballadores ocupados que buscan emprego para substituír ou complementar o que teñen.
Construción permanente, fixa sobre o terreo, separada e independente, concibida para ser utilizada con fins residenciais e/ou para o desenvolvemento dunha actividade
É o non destinado exclusiva ou principalmente a vivenda ou aloxamento permanente ou eventual de persoas
É o destinado, polo menos nun 50% da súa superficie útil (excluídos baixos e sotos), a ser habitado por persoas, ben de forma permanente, ben con carácter eventual, e con independencia de que nel se realice outra función secundaria. Pode estar destinado a vivenda ou a residencia colectiva
O esforzo financeiro defínese como o cociente entre a cota anual dun préstamo hipotecario medio polo 80% do prezo medio dunha vivenda estándar e o salario anual medio dun traballador, expresado en tanto por cento. Este indicador mide o esforzo que ten que realizar anualmente un asalariado para facer fronte ás súas obrigas coa entidade financeira, xa que indica a porcentaxe do salario anual que ten que dedicar ao pago da cota anual do préstamo hipotecario.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
A exposición ao risco defínese como o cociente entre o prezo medio dunha vivenda estándar e o prezo máximo que se pode permitir pagar o asalariado medio por unha vivenda estándar sen incorrer nun risco financeiro excesivo, expresado en tanto por cento. O valor de referencia deste indicador é 100, que se ten cando a débeda hipotecaria do asalariado medio coincide coa máxima que podería asumir sen incorrer nun risco financeiro excesivo. Se o indicador é superior a 100 reflicte que o asalariado medio está sobreexposto ao risco.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
É o grupo de persoas que, residindo na mesma vivenda familiar (polo tanto formando parte dun fogar), comparten algúns gastos comúns e están vinculadas por lazos de parentesco, xa sexan de sangue ou políticos, e independentemente do seu grao. As diferenzas entre fogar e familia son que o fogar pode ser unipersoal e que os membros dun fogar multipersoal non teñen necesariamente que estar emparentados.
Nos Censos de Poboación de 2001 exclúese a condición de compartir algúns gastos en común.
É o conxunto de persoas que, residindo na mesma vivenda, comparten gastos comúns ocasionados pola utilización da vivenda e/ou gastos de alimentación.
Nos Censos de 2001 exclúese a condición de que compartan gastos comúns.
Considérase fogar principal aquel no que un dos seus membros ten a titularidade da vivenda que ocupa, xa sexa en propiedade ou alugamento. No caso de que a vivenda estea cedida, o fogar principal será aquel no que estea a persoa a favor da que se fixo a cesión.
Persoa ou conxunto de persoas que ocupan en común unha vivenda principal ou parte dela, e consomen e/ou comparten alimentos ou outros bens con cargo a un mesmo orzamento.
No Censo de vivendas de 2001 considéranse, ademais dos dormitorios, todas as pezas que teñan catro metros cadrados ou máis, incluíndo a cociña pero sen incluír os cuartos de baño, os vestíbulos, os corredores nin as terrazas abertas.
No módulo Vivendas familiares: características e medio da Enquisa de condicións de vida das familias defínese como o espazo situado nunha vivenda familiar que cumpre:
É un contrato mediante o cal se consegue un crédito co garante dun ben, cuxo valor responde do risco do impago. As inscripcións de hipotecas expresan o importe da obrigación asegurada e dos intereses, se se houbiesen estipulado.
O índice de prezos de vivenda (IPV) ten como obxectivo medir a evolución do prezo de compravenda das vivendas libres, tanto novas como de segunda man, ao largo do tempo. O IPV cubre todas as transaccións de vivendas adquiridas por fogares particulares, residentes ou non residentes, dentro do territorio económico. Quedan fóra do ámbito deste indicador as vivendas adquiridas por persoas xurídicas ou entidades financeiras. Os prezos considerados para o cálculo do IPV son prezos de escrituración da vivenda, sen impostos.
Considérase que existe infraocupación cando hai catro ou máis habitacións na vivenda por persoa.
É a media mensual dos ingresos netos monetarios de todos os membros do fogar no ano natural anterior á realización da enquisa, sexan estes regulares ou non.
Por regra xeral, un inmoble é toda parcela ou porción de solo de natureza urbana, enclavada nun termo municipal e cerrada por unha liña poligonal que delimita o ámbito do dereito de propiedade dun propietario ou de varios pro indiviso, e no seu caso as construcións emprazadas en dito ámbito.
No Censo de poboación e vivendas un inmoble é cada un dos ocos que configuran os edificios, xa sexan vivendas ou locais.
Recolle os contratos de obra que licitan as distintas administracións públicas: Estado, Seguridade Social e os entes territoriais (comunidades autónomas, deputacións, cabidos, consellos insulares e concellos). Non se recollen as licitacións sobre estudos ou redacción de proxectos de obra, xa que se trata dun contrato de servizos. Tampouco se recollerán os contratos de mantemento, conservación, limpeza e reparación de bens, equipos e instalacións, xa que son contratos de servizos.
Parte dun edificio estruturalmente separada na que se leva ou se pode levar a cabo unha actividade económica independente da do resto do edificio.
Na Enquisa estrutural a fogares para establecer se unha persoa é membro ou non dun fogar, tense en conta se pernoita habitualmente catro ou máis noites á semana na vivenda (persoa presente) ou se non o fai (persoa ausente).
As persoas presentes son membros do fogar se levan tres ou máis meses presentes, tanto se ocupan outra vivenda permanentemente coma se non, e se levan menos de tres meses presentes e non ocupan outra vivenda permanentemente.
As persoas ausentes son membros do fogar se levan menos de tres meses ausentes e non ocupan outra vivenda permanentemente.
Existen as seguintes excepcións:
Os dereitos de transmisión clasifícanse segundo sexa a natureza do ben transmitido, distinguindo entre rústica e urbana.
A obra de demolición pode ser total ou parcial:
Obra maior que dá lugar a un novo edificio, con independencia de se existiu demolición total previa doutro edificio ou non. Non inclúe as obras menores que non precisan licenza de obra nin aquelas outras que se realizan sen solicitar a autorización municipal
É a obra maior que non dá lugar á construción dun novo edificio, ao realizarse sobre o xa construído. Pode ser de dous tipos: de ampliación ou de reforma ou restauración
Construción, instalación ou obra que deberá acompañarse dun proxecto completo de construción, asinado por un técnico competente e visado no colexio profesional que corresponda
Este concepto, establecido na Orden ministerial do 11 de marzo de 1985, está constituído polo total de demandas en alta existentes a fin de mes, excluíndo, entre outras, as que correspondan ás seguintes situacións:
A posta en marcha do novo Sistema de Información dos Servizos Públicos de Emprego (SISPE) en maio de 2005 produce unha ruptura da serie de paro rexistrado que se viña publicando ata o momento. A implantación deste novo sistema afecta a estimación do paro rexistrado, non porque cambie a definición, senón pola actualización e xestión automatizada da información e porque se corrixiron os erros que se viñan cometendo con certos colectivos.
Son prestacións económicas e de duración indefinida, aínda que non sempre, nas que a concesión está xeralmente supeditada a unha previa relación xurídica coa Seguridade Social (acreditar un período mínimo de cotización en determinados casos, ...), sempre que se cumpran os demais requisitos esixidos. A súa contía determínase en función das achegas efectuadas polo traballador e o empresario, se se trata de traballadores por conta allea, durante o período considerado para os efectos da base reguladora da pensión de que se trate.
As clases de pensións son:
A afiliación ao Sistema da Seguridade Social é obrigatoria para todas as persoas incluídas no campo de aplicación da Seguridade Social e única para toda a vida do traballador ou da traballadora e para todo o sistema, sen prexuízo das baixas, altas e demais variacións que con posterioridade á afiliación poidan producirse. É dicir, o traballador ou a traballadora afíliase cando comeza a súa vida laboral e se dá de alta nalgún dos rexímenes do Sistema da Seguridade Social. Esta situación denomínase alta inicial. Se cesa na súa actividade será dado ou dada de baixa pero seguirá afiliado ou afiliada en situación de baixa laboral. Se retoma a actividade producirase unha alta denominada alta sucesiva a efectos estatísticos, pero non terá que afiliarse novamente, dado que, como xa se indicou, a afiliación é única para toda a vida do traballador.
Persoas de 16 anos ou máis que durante a semana de referencia tiveron un traballo por conta allea ou exerceron unha actividade por conta propia, nalgunha das seguintes situacións:
Defínese como o total de horas traballadas dividido pola media anual das horas traballadas en postos de traballo a tempo completo no territorio económico.
O prezo adquirible defínese como o prezo máximo que se pode permitir pagar o asalariado medio por unha vivenda estándar para que non teña que dedicar máis dun terzo do seu salario anual ao pago da cota anual correspondente a un préstamo hipotecario medio polo 80% do prezo da vivenda.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
O cociente entre o prezo medio dunha vivenda estándar e o salario anual medio dun traballador representa o número de anos de salario íntegro que unha persoa necesita para poder comprar sen financiación unha vivenda estándar.
En Confianza empresarial defínese como o conxunto de todos os bens e servizos creados por unha unidade económica durante un período de tempo utilizando para isto man de obra, capital e materias primas.
Nas Contas económicas anuais, Contas económicas trimestrais, no Marco input-output e no Seguimento e análise da construción defínese como unha actividade realizada baixo o control e a responsabilidade dunha unidade institucional que utiliza man de obra, capital e bens e servizos para producir outros bens e servizos (SEC-2010, 3.07 e seguintes).
A produción inclúe, independentemente de que sexan actividades ilegais ou ocultas, os seguintes casos:
É o resultado da actividade produtiva das unidades de produción residentes.Nas contas económicas estímase por tres vías: oferta, demanda e rendas.
Considérase residente a toda persoa física que ten a súa residencia habitual nun dos concellos da Comunidade Autónoma de Galicia
Refírese ao réxime de protección da vivenda, é dicir, se é de prezo libre ou ten algún tipo de protección oficial:
Hai tres tipos principais: en propiedade, en aluguer e outras formas. No primeiro tipo clasifícanse por compra, (á súa vez, totalmente pagada ou con pagamentos pendentes) e por herdanza ou doazón.
O Rexistro da Propiedade é un rexistro público que ten por obxecto a inscrición de bens inmobles, da súa titularidade así como de todos os cambios e limitacións que experimenten.
No Censo de vivendas considérase como segunda vivenda (ou vivenda secundaria) a vivenda familiar que é utilizada só parte do ano, de forma estacional, periódica ou esporádica (por exemplo, durante as vacacións ou fins de semana), ou ben, sendo utilizada de maneira continuada e non estacional ao longo de todo o ano, non constitúe residencia habitual dun grupo de persoas (por exemplo, para alugamentos sucesivos de corta duración).
No módulo Vivendas familiares: características e medio da Enquisa de condicións de vida das familias enténdese toda vivenda non principal destinada ao traballo, estudos, espallamento ou ben comprada por investimento, calquera que sexa o seu réxime de tenza: en propiedade con e sen hipoteca, alugada ou cedida pola empresa ou organización na que traballa algún membro do fogar ou por outros fogares ou institucións, etc.
Considérase que unha persoa reside nunha vivenda con sobreocupación cando a vivenda non ten un número de habitacións igual a:
Total de metros cadrados que resulta de sumar os correspondentes a cada unha das plantas do edificio construído.
É a superficie comprendida dentro dos muros exteriores da vivenda que é habitable. Inclúe, polo tanto, non só a superficie destinada a habitacións, senón tamén a superficie dos corredores, vestíbulos, cuartos de baño e outros espazos. Non inclúe os muros, tabiques, terrazas abertas, xardíns, así como sotos e trasteiros... que non sexan habitables.
Cantidade que se paga como remuneración pola dispoñibilidade dunha suma de diñeiro tomada en concepto de crédito. Pode ser fixo ou variable (MIBOR, EURIBOR, RPH, outros).
Os títulos de adquisición desagréganse en compravenda, doazón, permuta, herdanza, etc. Non contempla a transmisión de hipotecas, porque están incluídas dentro de subrogación de hipotecas.
Compravenda de vivendas elevadas a escritura pública ante notario.
A compravenda é un contrato polo cal un dos contratantes obrígase a transmitir a propiedade dun ben determinado e a outra parte obrígase a pagar por el un certo prezo.
Número de dereitos sobre bens inmobles transmitidos durante o período de referencia, cuxa transmisión queda inscrita nos Rexistros da Propiedade. A Estatística rexistral inmobiliaria recolle as escrituras inscritas no rexistro que corresponden exclusivamente a compravendas, coa transmisión do 100% do dominio sobre a propiedade.
Prezo ou valor de transmisión que consta na escritura.
Para cada unidade dedicada a unha actividade produtiva, é a diferenza entre a produción e os consumos intermedios. A suma dos valores engadidos brutos, máis os impostos netos de subvencións sobre os produtos, dan como resultado o Produto Interior Bruto polo lado da oferta.
Visados de encargo profesional de dirección de obra e dos certificados fin de obra. Isto significa que non se inclúen proxectos salvo que correspondan a visados de proxecto e dirección de obra conxuntamente.
Recóllense:
É o recinto estruturalmente separado e independente que, pola forma en que foi construído, reconstruído, transformado ou adaptado, está concibido para ser habitado por persoas e está dotado de acceso desde a vía pública ou desde recintos comúns privados. Hai dous tipos de vivendas: vivendas colectivas e vivendas familiares.
No Censo de poboación e vivendas considéranse tamén vivendas aqueles recintos que aínda que non estivesen concibidos para ser habitados por persoas constitúen a residencia habitual de alguén no momento censual. Non se consideran vivendas os recintos que, a pesar de estar concibidos inicialmente para a habitación humana, no momento censual están dedicados totalmente a outros fins.
É toda vivenda que permanece sen ser ocupada, está dispoñible para a venda ou aluguer ou mesmo abandonada.
É a vivenda destinada a ser habitada por un colectivo, é dicir, por un grupo de persoas sometidas a unha autoridade ou réxime común non baseados en lazos familiares nin de convivencia, como por exemplo: residencias de persoas maiores, cuarteis, conventos, institucións para persoas con discapacidade, cárceres, etc. Pode ocupar só parcialmente un edificio, ou máis frecuentemente, a totalidade do mesmo.
Aquela que presenta simultaneamente os seguintes problemas: goteiras, humidades, podremia en solos ou ventás e deficiencias de illamento térmico e/ou acústico.
É a vivenda destinada a ser habitada por unha ou varias persoas, xeral pero non necesariamente unidas por parentesco, e que non constitúen un colectivo. A pesar de non cumprir estritamente a definición, tamén se consideran vivendas familiares os aloxamentos.
As vivendas familiares inclúense no Censo de Vivendas, con independencia de que estean ocupadas ou non no momento censual.
Vivenda familiar que se utiliza toda ou a maior parte do ano como residencia habitual dunha ou máis persoas.
Enténdese por vivenda libre toda vivenda que non se atopa suxeita a ningún réxime de protección pública e pode ser transmitida sen restrición entre partes.
Enténdese por vivendas de protección oficial ou vivendas protexidas as cualificadas ou declaradas polo órgano competente nas comunidades autónomas e nas cidades autónomas de Ceuta e Melilla que cumpran os requisitos establecidos na normativa estatal que regula os plans de vivenda, ou os establecidos na normativa específica das comunidades autónomas que regula os seus propios plans de vivenda, para favorecer o acceso dos cidadáns á vivenda.
Este sitio web utiliza cookies propias de tipo técnico e de terceiros para optimizar o seu uso. As cookies non se utilizan para recoller información de carácter persoal. Se continúa navegando considérase que acepta o seu uso. Coñeza a nosa política de cookies