A accesibilidade á vivenda decae no primeiro trimestre de 2025, ao incrementarse o esforzo financeiro (0,1 puntos porcentuais) e a exposición ao risco (0,5 puntos porcentuais) respecto ao último trimestre de 2024.
No primeiro trimestre de 2025, o esforzo financeiro aumentou 0,1 puntos porcentuais respecto ao trimestre anterior, ata o 26,7%. En canto ao esforzo financeiro a 20 anos, subiu 0,2 puntos porcentuais.
A pesar da baixada dos tipos de xuro, o incremento do prezo da vivenda provocou esta subida do esforzo financeiro.
Gráfico 1. Esforzo financeiro
Unidade: porcentaxe (%)
Fonte: IGE. Accesibilidade á vivenda (descarga da táboa)
No primeiro trimestre de 2025, a exposición ao risco aumentou 0,5 puntos porcentuais respecto ao trimestre anterior, ata o 80,2%. En canto á exposición ao risco a 20 anos, subiu 0,5 puntos porcentuais.
Gráfico 2. Exposición ao risco
Unidade: porcentaxe (%)
Fonte: IGE. Accesibilidade á vivenda (descarga da táboa)
Co obxectivo de establecer un conxunto de indicadores que permitan avaliar a capacidade da poboación para acceder a unha vivenda en propiedade, o Instituto Galego de Estatística (IGE) elabora con periodicidade trimestral a actividade estatística Accesibilidade á vivenda.
Os principais factores que inciden na accesibilidade á vivenda son o salario das persoas, o prezo da vivenda e as condicións de financiación en canto ao tipo de interese e o prazo dos préstamos hipotecarios. Polo tanto, para avaliar a capacidade das persoas para adquirir unha vivenda, resulta interesante dispoñer dun conxunto de indicadores que cuantifiquen desde diferentes enfoques a relación existente entre estes determinantes da accesibilidade á vivenda.
Entre este conxunto de indicadores, podemos salientar o esforzo financeiro e a exposición ao risco:
O esforzo financeiro defínese como a porcentaxe do salario que unha persoa ten que destinar ao pago do préstamo hipotecario.
A exposición ao risco defínese como o cociente entre o prezo medio dunha vivenda e o prezo máximo que se pode permitir pagar unha persoa por unha vivenda para que non teña que destinar máis dun terzo do seu salario ao pago do préstamo hipotecario, expresado en tanto por cento. Se o indicador é superior a 100 reflicte que o asalariado medio está sobreexposto ao risco.
Estes indicadores calcúlanse empregando o prazo medio dos novos créditos hipotecarios. Agora ben, ante incrementos do prezo da vivenda, a maioría de persoas trata de contrarrestar a súa incidencia na cota hipotecaria que teñen que pagar mensualmente aumentando o prazo dos préstamos hipotecarios. Esta conducta pode chegar a dar a falsa sensación de que a accesibilidade á vivenda non empeora, polo que tamén resulta interesante analizar o esforzo financeiro e a exposición ao risco fixando un prazo hipotecario de 20 anos.